Macedonia 23 June: Radovis - Kruschevo - Bitola
Team 1 Radovis - Kocani - Kruschevo: 150km
Most of the morning’s running was across gently rolling hills of agriculture cultivations and golden fields of barley and wheat. Farmers and their families work on the land from dawn to dusk.
Денес имавме извонредно интензивен ден исполнет со трчање и манифестации! Распоредот беше многу богат и поради тоа го поделивме тимот на два дела. Утрово ни се придружија и повеќе македонски тркачи и сите заедно најпрвин поминавме 20км, а потоа се поделивме.
Тим 1 Радовиш-Кочани-Крушево: 150км
Најголем дел од утринското трчање ни поминува низ не многу стрмни ридчиња околу кои има насади на јачмен и пченица. Земјоделците работат на овие ниви од изгрејсонце до зајдисонце.
The first meeting of the day was in Stip where the team ran with a cheerful gang of children and were then greeted and wished well by the town Mayor.
Првата средба беше во Штип каде со тимот трчаше една весела дружина на дечиња. Потоа се сретнавме со Градоначалникот и топло бевме поздравени.
Running onwards the temperature picked up and the team headed on towards Kocani. Outside the town a friendly and lively group of cyclists cheered as the team arrived.
Продолживме со трчање кон Кочани, а температурата почна да расте. На почетокот на градот бевме пречекани од пријателски расположена група на велосипедисти кои не отпоздравија кога пристигнавме до нив.
They didn’t have to exert themselves behind the runners and had lots of time to chat and laugh. Children joined in too collaborating a jolly group of runners and cyclists as they converged on the centre for another ceremony.
Тие возеа зад тркачите, а наскоро се придружија и дечиња и така станавме голема и весела група на тркачи и велосипедисти која пристигна во центарот на градот за церемонија.
With two different teams and different circumstances some of the runners on both teams had to accustom themselves to public speaking throughout the day and they spoke with great enthusiasm. Such was the case in Veles where the next meeting took place. After a pleasant presentation a group of young talented dancers dressed in flashy blue outfits performed for the crowd.
Сега бевме два тима и некои од тркачите мораа да се навикнат да се појавуваат пред поголема публика пред која зборуваа со голем ентузијазам. Таков беше случајот во Велес каде беше следната церемонија. По пријатната презентација имаше настап на млади и талентирани танчерки кои беа облечени во светкави сини костими настапија пред публиката.
Both teams merged for an event in Prilep only to part once more thereafter. The team got bigger and bigger as bunches of vibrant children joined us every few hundred metres on the way into the town. At the ceremony a large united team blasted out the WHR song.
Двата тима се сретнаа во Прилеп, но повторно се поделија. Тимот стануваше се поголем како што му се приклучуваа весели деца на секои стотина метри кон центарот на градот. За време на церемонијата, целиот тим многу моќно ја изведе песната на Трката за Светска Хармонија.
We had a minor mishap as one of the runners, Urdigati, lost her way. Luckily she finally met one of the team cars but had to forgo all her belongings for the night because it was with the first team.
Once again the teams were on their separate routes. As the evening pushed on, runners ran across a peaceful plain surrounded by a ring of memorising mountains. After a quick meeting in Krivogastani at the foot of the mountains the runners began climbing up and up… and up!
Во еден момент имавме проблем кога една девојка од тимот, Урдигати, се загуби, но за среќа најде возило од другата половина од тимот со кој и продолжи останувајќи без своите работи кои останаа во друго возило.
Повторно тимовите беа поделени. Како што се приближуваше ноќта, тркачите поминуваа низ една мирна рамнина обиколена со прекрасни планини. По кратката манифестација во Кривогаштани, во подножјето на планините, тркачите почнаа да се искачуваат нагоре и нагоре...и нагоре!
This team’s destination was a culture-filled town 1400m up in the mountains. It began drizzling lightly. Two others and myself ran up this mountain and as we did, the most vibrant rainbow appeared behind us and then a second one above it. The stronger one stretched right across the valley and as we watched we forgot all about our uphill struggle.
Целта на овој тим беше еден прекрасен град на височина од 1400м во планините. Почна лесно да роси. Јас со уште други двајца тркачи трчавме по угорнината и во еден момент зад нас се појави најпрекрасно виножито, а потоа над него и уште едно. Поголемото се простираше преку целата долина и како што му се восхитувавме, така заборавивме на нашите маки од трчањето на угорнината.
As we arrived in Kruschevo, a large crowd of town-folk gathered. The daylight disappeared and the torch glowed brightly lighting the faces of its holders. Traditional musicians belted out some vigorous tunes as traditional dancers sprang back and forth, to and fro. Such was the children’s enthusiasm that they ran with the torch in the dark: an astonishing 3km up a very steep climb towards our accommodation. Some took much longer than others, especially the younger ones, but they all made it! This was incredible.
Кога пристигнавме во Крушево, бевме пречекани од голема група на луѓе. Дневната светлина беше исчезната и факелот го осветлуваше лицата на тие кои го држеа. Беа изведени традиционални игри пропратени си изворна музика, а децата имаа толкав ентузијазам што трчаа со нас во темнината дополнителни 3 километри по угорнина до местото каде требаше да се сместиме. На некои им беше потребно и повеќе време, посебно на помалите, но сите стигнаа! Ова беше неверојатно.
Team 2 Radovis - Prilep - Bitola: 150km
The second team undertook a beautiful stretch over some upland with a very steep uphill hoist easing to a gentle downhill decline. The hills and mountains were blanketed by vivid green with some pastureland here and there. The road swept down to the town of Negotino for the first event of the day. It was such a surprise to see many of the children wearing World Harmony Run T-shirts. In preparation for the event they had printed their own T-shirts!
Тим 2 Радовиш-Прилеп-Битола: 150км
Вториот тим следеше пат по убава, стрмна угорнина, по која следуваше блага удолнина. Ридовите и планините беа покриени со јазни зелени бои, а од време на време ќе видевме и по некое стадо овци. Патот се спушти до градот Неготино за првата манифестација тој ден. Беше големо изненадување кога видовме како многуод децата имаат маици со знакот на Трката за Светска Хармонија. Подготвувајќи се за овој настан тие самите си ги направиле овие маици!
A group of inspired children ran with us to the next town. On entering the town it was so nice to see the children of both towns joining together as friends, displaying the true meaning of the run. In the main square everyone gathered on a large stage and then enjoyed a rock performance by some local youths who displayed tricky finger work on guitars.
Една група на инспирирани деца трчаше со нас до следниот град. На почетокот на градот беше убаво да се види како децата од двата града се здружуваат како пријатели што и е значењето на трката. Сите се собраа на централниот плоштад каде имаше изведба на млада рок група која изведуваше интересни движења на гитарата.
The next stretch of running was over the Dren Mountains where we had to climb to a height of 1000m. The road wound up true picturesque tree-covered valleys and then twisted around the mountainsides. In the distance, mount Babuna towered above with many sharp arêtes running down its sides. There is such beauty in the flora and fauna of Macedonia. Many types of buzzing insects hover around the scented flowers, while on the ground-cover tortoises and hedgehogs toddle along. Along the roads horses and donkeys are tethered to trees and graze within their allowed radius. After lots of exertion the runners enjoyed the amazing scenery before descending down towards the town of Prilep.
Следната етапа од трчањето беше преку планината Дрен, каде требаше да се искачиме на висина од 1000м. Патот се извиваше најпрвин низ долини полни со дрвја, а потоа низ планините. Во далечината се гледаа планини со многу стрмни гребени. Има голема убавина во флората и фауната на Македонија. Разни врсти на инсекти летаа над миризливите цвеќиња, а покрај патот имаше заврзано коњи и магариња кои пасеа во својот дозволен радиус. Тркачите уживаа во сликите наоколу симнувајќи се кон градот Прилеп.
After briefly meeting the other team in Prilep this team began running towards Bitola. The running was wonderful in the coolness of the evening as the sun cast its final rays. In Bitola after a long day of running the team attended a very well prepared ceremony. Outside the City Hall a very large crowd gathered as traditional dancers danced and the Mayor congratulated the team.
Thus ended an epically adventurous day for both teams. What a day!
По краткото спојување со другиот тим во Прилеп, нашиот тим продолжи кон Битола. Трчањето во свежиот дел од денот кога сонцето ги фрлаше своите последни зраци беше прекрасно. Во Битола после изминат долг ден на трчање, тимот беше пречекан со многу добро подготвена церемонија. Пред градското собрание беа собрани многу луѓе кои ги гледаа настапите на фолклорните групи, а на крај и Градоначалникот му честиташе на тимот.
Со ова заврши навистина авантуристичкиот ден и за двата тима. Каков ден!
Distance: 300km
Harmonemail:
You can send a message to the runners or read the messages.
|
< Macedonia 22 June < Greece 22 June |
Macedonia 25 June > Albania 24 June > |