Macedonia 18 May: Kocani – Blagoevgrad (Bulgaria)
Кога се разбудивме утрината на свежиот планински воздух, Марк, нашиот член од Англија, не беше многу разочаран од поразот на Арсенал од Барселона. „Јас само сакам добар фудбал, а исто така јас сум навивач на Ливерпул“, ни рече тој. Повторно поминавме низ Кочани поздравени со насмевки и довикувања со подршка и препознавање од синоќешната церемонија. Облаците беа импресивно темни, но не ни капна ниту капка во текот на целиот ден.
We had the pleasure to be joined again by Ivan Ristov, Macedonian’s top marathon runner, who lives in Kocani and stayed with us for some 20 kilometres. He got some nice hill training on the way!
Повторно ни се придружи Иван Ристов, кој е еден од најдобрите македонски маратонци и кој живее во Кочани. Тој остана со нас некои 20-тина километри и имаше добар тренинг трчајќи по угорнините!
Less than an hour from Kocani we came to the town of Vinica. Children had organised their own relay, escorting us in little groups of three to the main square. A big crowd, including the mayor, had assembled there in anticipation of our coming.
За помалку од еден час од Кочани стигнавме во Винице. Децата имаа организирана нивна штафета и ни се приклучуваа во мали групи од по три деца до главниот плоштад. Таму заедно со градоначалникот бевме пречекани од голема група на граѓани.
The mayor gave a speech, saying that he and the people in Vinica felt like participants in the World Harmony Run. He made us humble by adding that great willpower, courage and tremendous love are needed to do this Run and that our efforts are worthy of and will have great results towards that lofty goal of harmony among people. He lead the crowd running with us around the square.
Градоначаникот одржа говор велејќи дека граѓаните на Виница се почувствуваа како учесници во Трката за Светска Хармонија. Тој ни рече дека е потребна голема волја, храброст и голема љубов за да се направи оваа трка и дека нашите напори се вредни и дека ќе покажат резултати за хармонија помеѓу луѓето. Тој ја поведе групата трчајќо со факелот околу плоштадот.
It is great to meet positive, inspiring persons like him everywhere. They definitively inspire us and help us on our way. And sometimes we are just inspired and encouraged by people we meet fleetingly along the way.
Прекрасно е да се сретнат позитивни и инспиративни луѓе како него насекаде каде одиме. Тие не инспирираат и ни помагаат на нашиот пат. Понекогаш сме инспирирани и од луѓето покрај кои и само помнинуваме на секунда додека трчаме.
We were then treated at some playback performances. Stars of the show were three little boys, the youngest not more than knee-high, who played a pretty wild rock band. Even better was the traditional dance after that. How is it that these dances look so elegant and refined, as compared to, say, a Dutch clog dance? The music made a group of little children spontaneously joins the ‘official’ dancers: this dancing is somehow part of their blood.
Потоа следуваа изведби. Ѕвезди на оваа церемонија беа три мали дечиња кои се претставија како рок група. Потоа имаше изведба на традиционално оро кое изгледаше многу елегантно и префинето (за разлика од некои традиционални игри во Холандија). Музиката ги инспирираше едни дечиња да заиграат и да се придрушат на играорците: овие игри како да им се во крвта.
In pleasantly cool running conditions we then went on to Kamenica. Our schedule mentioned a meeting there. We passed a group of children lined up on both sides of the street, who happily cheered and waved us on, so we kept going, expecting another group at a different place. After some kilometres we had definitively left town, and it was clear there had been some misunderstanding. We apologize to the people of Kamenica, if this was our fault, and hope to make up next year.
Во многу добри услови за трчање потоа продолживме кон Каменица. Според нашиот распоред требаше да имаме и таму церемонија. Бевме пречекани од дечиња од двете страни на улицата кои не поздравуваа и ни мавтаа. Ние продолживме очекувајќи друга група на некое друго место понатаму на патот, но по неколку километри видовме дека излеговме од градот и дека имаше некое недоразбирање. Им се извинуваме на жителите на Каменица, ако ова беше наша грешка и се надевме дека ќе ве посетиме следната година.
The past two days young artist Tom from Skopje had been with us. Whenever there was a chance he went out of the car and made some sketches.
Во последните два дена со нас беше младиот уметник Тома од Скопје. Кога и да имаше можност за тоа тој излегуваше од возилото и црташе.
The running was beautiful, through hills where an amazing array of birds sang their songs. Soon we arrived in Delcevo for our last meeting in Macedonia. The mayor thanked founder Sri Chinmoy for the idea of the World Harmony Run, and said he wanted the dream this Run expresses to become true.
Again we saw children doing these beautiful traditional dances, and like yesterday in Lozovo we could not resist ourselves when invited to join. Dancing hand in hand, can there be a better image of friendship and oneness?
Трчањето беше прекрасно - по ридчиња каде имаше птици кои убаво пееја. Наскоро влеговме во Делчево кое е нашето последно место во Македонија. Градоначалникот му се заблагодари на основачот на трката, Шри Чинмој за идеата на Трката за Светска Хармонија и рече дека се надева дека тој сон ќе се оствари.
Повторно имаше изведби на дечиња кои играа ора, а исто како вчера во Лозово и овде не можевме да одбиеме кога бевме поканети да се придружиме. Држејќи се рака за рака - дали има некоја подобра слика за пријателство и единство?
We would have liked to ride the merry-go-round that was in Delcevo, but time was lacking as we had an appointment with television at the Bulgarian border. Mark, Roberto and Ondrej together tackled the long (11 kilometres) and steep hill leading us out of Macedonia. And so came an end to four good days in Macedonia. Especially the intensity of the thousands of children we met during our two days in Kopje will stay with us. We said goodbye to Zoran and his friends, who had been so hospitable and had helped us so well in Macedonia. Thank you, guys!
Сакавме да го пробаме рингишпилот во Делчево, но времето брзо минуваше, а имавме средба со бугарската телевизија на границата. Марк, Роберто и Ондреј ги трчаа тие 11 километри по угорнина до границата. Така завршија овие четири интенизвни дена во Македонија - пос ебно интензитетот на средбите со илјадници деца за време на 2-дневниот престој во Скопје нема да го заборавиме. Се поздравивме со Зоран и неговите пријатели кои беа добри домаќини и кои многу ни помогнаа. Ви благодариме момци!
Unfortunately we also had to say goodbye to Nataliya for a couple of days. The Bulgarian border police would not let her in without a visa, which could only be gotten in Skopje. For a moment we thought she could come with us anyway. The policeman came out of the office, nodding with his head. After our excitement had died down, it appeared that this head nodding means a ‘no’ in Bulgaria. We are in a new country now!
A long way down took us to the first town in Bulgaria, Blagoevgrad, where we visited a school. The Bulgarian children there were just as excited about the World Harmony Run as elsewhere. We had fun together.
За жал требаше да се збогуваме и со Наталија на неколку дена. Бугарскиот полицаец не ја пушите да влезе без виза кој требаше да ја извади во Скопје. За момент помисливме дека таа ќе може да дојде со нас. Полицаецот излезе од канцеларијата кимајќи со главата потврдно - но откако нашата возбуда стивна се покажа дека тоа кимање значело „не“ во Бугарија. Сега сме во друга земја!
По долга удолнина стигнавме во првиот град - Благоевград каде направивме посета на едно училиште. Бугарските деца беа подеднакво возбудени за Трката за Светска Хармонија како и сите други деца. Добро се забавуваме.
We could not leave before we had written our names on many pieces of paper and arms and hands.
Не можевме да си заминеме пред да се потпишеме на многу парчиња хартија и на нивните раце и дланки.
We are put up in a good hotel by our Bulgarian hosts, and shared a good meal together, sitting outside in the mild May evening. We had our ice cream and are now in need of nothing else.
Бевме сместени во добар хотел и уживавме во добар оброк. После сладоледот не ни беше потребно ништо повеќе...
Team Members:
Andrea Lakner (Hungary), Frank de Lange (Holland), Jadranka Grbic (Serbia and Montenegro), Mark Collinson (England), Nataliya Lehonkova (Ukraine), Ondrej Vesely (Czech Republic), Petr Machacek (Czech Republic), Roberto Barth (Germany)
Harmonemail:
You can send a message to the runners or read the messages.
|
< Macedonia 17 May < Turkey 17 May |
Bulgaria 19 May > Turkey 19 May > |
|
Turkey 18 May |